Ho har det

T: Jon Solberg / M: Jon Solberg
Frå albumet Langhelg (2011)

Eg sa te meg sjølv utpå hausten i fjor:
”Nå skal eg klare meg sjølv, eg har jo blitt stor.
Elle jentur kan pelle seg dit pepper’n gror!”
Vinglut og rastlause jentur gjorde meg sprø.
Slike som logra bare nabobikkja bynna å gjø.
Eg veit ’kje åffår, men her har slike stått i kø.

Men lite veit’n, mykje trur’n og spår’n.
Ho e så snål og blid som ein lys melodi om våren.

Ho har det smilet. Det bynnar kile.
Ho har ein trillans latter som fær meg te å tvile
på om eg greier å stå imot.
Ho har det draget. Det bynnar gnage.
Ho har augo som blinkar og eg greier ’kje jage
vekk elt det som nå slær rot

Det går en time, det går to, og alt han tenker på er ho.

Eg pakka is rondt bringa og sa:
”Eg skal nok ri denna stormen av.
Eg lar meg ’kje lure av dessa kvinnfølka!”
Eg gjekk i dekning og heldt meg fast,
og tenkte på den tida eg var bruk og kast.
Ein simpel benk for dom som trengte ein rast.

Men lite veit’n, mykje trur’n og spår’n.
Ho e så snål og blid som ein lys melodi om vår’n.

Ho har det smilet…

Ho e aldeles borti elle fjellviddur fin.
Og eg har mista ell kontroll og disiplin.
Eg e din, bare din, din, din.

Ho har det smilet…