Lever av å vera sur

T: Jon Solberg / M: Jon Solberg
Frå albumet Telemarkana (2007)

Eg har vel alltid vore ein rev te å prate.
Det e mange om beinet, så det gjeld å dra te. Bang, fire flate!
Ingen pausur hell fermate. Som ei 78-plate.
Å avbryte meg får ingen mandat te.
Bare pell kjeften av fatet!
Du slepp ’kje te (ha-ha)!
Eg kan jønne ta opp at elt eg sa i stad.
Det gjeld å ta og ta.
Ha-ha-halleluja – heng på,
eller pakk sammmen og gå.
Du har ’kje sjans’ te å forstå,
det e inga meining.
Eg kastar ut gloser som stein – ingen poeng,
eg bare sleng ut refreng,
bulletin på spreng – hø-hø-høyr som det gjeng!

Eg har eit frynsut renommé.
Men det e ’kje min stil å vera diskret.
Eg lever av å vera sur.
(Lever av å vera sur).
Eg e blotta for skam i livet.
Mine meiningar e dønn naive.
Eg lever av å vera sur,
og nå e det din tur.

Eg vil ha action!
Eg kjem aller te å bli – vaksen.
Eg e ekspert på svinerisyntaksen.
Det e ein mani som gjev meg kikk, som gjev meg energi.
Sympati e idioti – orda skal svi!
Dom skal drepe – merk deg begrepet – som ein epidemi.
Fest grepet, klem og vri, det e min strategi.
Te du ligg og vrir seg e ein tvangsfobi.
Detta e næringa mi.
Du kan jønne sitere.
Ta fram blokka di og start å notere.
Du veit eg lever av å provosere,
og nå er det du, ditt søplehue av ei ku!

Eg har eit frynsut renommé…

Kom skal du få så skjurta passar.
Kom hit, eg ser deg!
La meg fyre av nokka salver
med drit som kler deg.
Kom skal du få så øra flagrar.
Kom hit, eg ber deg!
Eg skal få deg ned på felgen – få deg ned.

Du veit det e ’kje lett å få det te her i livet,
det e mange som vil slå deg ned,
og motivet e ’kje vrient å forstå,
det e å bli sett – og som ein rakett
bli skutt opp hit og sjå suksess.
Men prøv å låkke opp mi kongegrind!
Så skal eg tråkke deg flat og gje deg inn,
før eg bind deg fast: Piska skinn og ei mast.
Og så forsvinn – for du e bare bruk og kast!

Eg har eit frynsut renommé…